USULDEN HİKMETE
Dünyaya gelişi itibarıyla soyut âlemden somut âleme geçiş yapan insan; unutma, karmaşa, gürültü ve benzeri riskler ile karşı karşıya kalmıştır. Dünya âleminde insanın en büyük vazifesi karmaşadan çıkarak yeniden özünü hatırlamasıdır. Bu tekâmül insanın çokluktan birliğe doğru, usul ve vazifeler zinciri ile yol almasıyla mümkündür.
İmtihan ve vazifeler üzerine indirilen insanın, beden ile tanış kılınmasıyla birlikte dünya evindeki misafirliği başlamıştır. Bu maddi âlemin ve bedenin tahakkümü insanların çoğunun yolculuğun henüz başlangıcında, çeşitli illüzyonlara takılmak suretiyle imtihanları kaybetmelerine neden olmaktadır. Bunun nedeni nefis-beden-ruh üçlemesi etrafında tutunamayan insanın hazırlıksız yakalanıp hatırlama melekesini çalıştıramamasına dayanmaktadır. Nitekim hatırlama melekesi; duyuş ve uyanış süreçlerini geçerek belirli bir yol kateden ruhlara nasip olmaktadır.
Uyanış; sonlu zaman ve mekân çemberindeki yolculuğun sonsuzluk ile buluşturulmasıdır. Uyanışla beraber insana, evvela hakikat kırıntısı ve hikmet tattırılır. Bu tat alma merasimi kısa sürer, insan kaybeder ve kaybettiğini yeniden aramaya koyulur. Bu hikâye aracılığıyla insana, aradığının yolculuğun başında saklı olduğu hatırlatılmaktadır. Uyanış, duyuşla ve sonrasındaki gezinti ile başlamaktadır. Niyeti temiz kılarak uyanışı başlatan duyuş, yerini vazifelere bırakmaktadır.
Somut âlem/dünya, soyut âleme/öteye uzanan bir köprüdür. Bu irtibattan ötürü dünyanın inşasının sağlıklı bir biçimde gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Usul ve usule götüren vazifeler somut alemi inşa eden unsurlardır. Hikmet ve hikmete götüren tecrübeler ise soyut alemin belirleyici unsurlarıdır. Irmağın akışından hareketle, usulden hikmete doğru bir akışın gerçekleştirildiği fark edilecektir. Netice itibarıyla sonsuz âlemin sonlu âlemi, hikmetin ise usulü öncelediği daima hatırda tutulmalıdır. Bu hatırlama işleminin devamı; duyuş, uyanış, usul ve vazifelerdir. Bunlar hikmet ve tecrübe akışıyla seyrettiği takdirde insanın çift kanatlı uçuşu gerçekleşebilmekte, mertebeler aşılabilmekte ve sonlu yolculuk sonsuza varabilmektedir.