Birinci döngüde muhayyilenin gelişimi, mitsel ögelerin fazlalığı, şiirsel yapının muhafaza edilmesi ve şiirden şuura olan yolculuğa başlangıç olarak “somut dönem” diyebiliriz.
İkinci döngüde aklın ve tasavvur gücünün gelişimi, soyut düşünebilme becerisindeki kazanımlar, kavramların öne çıkarılması, şiirsel üsluptan düz yazı formuna geçiş, olduğu “soyut dönem” diyebiliriz.
Dördüncü dönem/döngü (Bilgelik); saflaşma, bütünleşme adına samimi olarak en net adımların atıldığı seksen günlük bir dönemi ifade etmektedir. Ayrıca “bilgelik” vurgusunun en net yapıldığı dönem olma özelliğine haizdir
Bu dönemde; bugüne kadar yapılan tüm sürecin bir temel olduğunu bilerek varlığı kavramak için yapılan çalışmaların daha üst seviyelerde devam etmesi, inşa ederken inşa olma sürecinin devamlılığının sağlanması,
