MEŞK USULÜ DÖNEM

3. DÖNGÜ
Meşk Usulü Dönem

Üçüncü dönem/döngü(Meşk), somut ve soyut dönemlerinden sonra “bilgeliğe ilk adım” sayılabilmektedir. Ustanın ve çırakların belirginlik kazanması, ilk iki dönemin hasılasının ve meyvesinin alınmaya başlandığı, mağaradan çıkışın ilanı, kulübe inşasının ilk defa çıraklarla paylaşılması bu dönemin belirgin özelliklerindendir.

Çırakların ustayla birlikte aynı hikâyeye katkıda bulundukları, ortak alanların genişletildiği, birlik-beraberlik vurgularının artırıldığı, usta ve çıraklarda tezahür eden fikirlerin evrensel-tümel-akli bir yapıya doğru intikal etmesi bu dönemin karakteristik özelliklerindendir. Bu dönemin en önemli özelliği ise çırakların, çekirgelerin ve misafirlerin ustayla daha yakın bir bağ kurarak aradaki engelleri aşıp doğal ve yeknesak bir bütün haline gelmesine imkân tanıyan “meşk usulü” nün uygulanmasıdır. Dolayısıyla bu döneme “meşk dönemi” denmektedir. Bu dönem, benliğimiz ve bizliğimizin kopmayacak bağlarının atıldığı dönemidir. Diğer iki dönem de atılan temel inşası ve ruh inşası üzerine bu dönem artık bina inşasının başladığı bir dönem olarak da farklılık arz etmektedir. Teorik konular ve logos üzerinden ilerlenilmiştir. Sabır, dayanıklılık ve yola riayet ön planda tutulmuştur. Bu dönemde bilgeliğin ve buna giden adımların ne olduğu daha aşikâr hale getirilmiştir.

error: Content is protected !!